Tuesday, January 08, 2008


HOŞ GELDİN 2008
2008 e merhaba dediğimiz bu günlerde sizlerle Can Yücelin çok sevdiğimiz dizelerini paylaşmak istiyoruz.Tüm gezginlerin yeni yılını kutlarız.




Bugünlerde herkes gitmek istiyor.Küçük bir sahil kasabasına,bir başka ülkeye,dağlara,uzaklara...Hayatından memnun olan yok.Kiminle konuşsam aynı şey...
Her şeyi,herkesi bırakıp gitme isteği.Öyle'yanına almak istediğin üç şey'falan yok.Birkendisi.Her şeyi,herkesi götürdün demektir.
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan.Ama olmuyor.Hadi kendimize razıyız diyelim,ötekide olmuyor.
Yani herşeyi yüzüstü bırakmak göze alınamıyor.Böyle gidiyor işte.Bir yanımız 'kalk gidelim',öbür yanımız 'otur'diyor.'Otur' diyen kazanıyor.O yan kalabalık zira.İş,güç,sorumluluk,çoluk çocuk,aile,güvende olma duygusu...
En kötüsü alışkanlık.Alışkanlığın verdiği rahatlık,monotonluğun doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.Kalıyoruz.Kuş olup ucmak isterken ağaç olup kök salıyoruz.
Evlenmeler...bir çocuk daha doğurmalar...borclara girmeler...işi büyütmeler...Bir köpek bile bizi ucmaktan alıkoyabiliyor.Misal ben...Kapıdaki Rex i bırakıp gidemiyorum.Değil bu şehirden gitmek,iki sokak öteye taşınamıyorum.Alıp götürsem gelmezki...
Bütün sokağın köpeği olduğunun farkında.Herkes onu,o herkesi seviyor.Hangi birimizle gitsin?'Sırtında yumurta küfesi olmak'diye bir deyim vardır;evet,sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin.Kendi imalatımız küfeler.Ama eğreti de yaşanmazki bu dünyada.Ölüm var zira.Ölüme inat tutunmak lazım.İnadına kök salmak lazım.Bariufak kaçışlar yapabilsek.Var tabii yapanlar.Ama az.
Sadece kaymak tabakası.Hepimiz kaçabilsek...Bütçe,zaman,keyif...Denk olsa.Gün içinde mesela...Küçücük gitmeler yapabilsek.Ne mümkün.Sabah 09.00-akşam18.00.Sonra başka mecburiyetler.Sıkışıp kaldık.Sırf yeme,içme,barınmanın bedeli bu kadar ağır olmamalı.Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.Bir ömür karşılığı bir ömür yani.Ne saçma.Bahar mıdır bizi bu hale getiren?Galiba
Ben her bahar aşık olmam her bahar gitmek isterim.Gittiğim olmadı hiç.Ama olsun...İstemekte güzel
CAN YÜCEL